خبرگزاری مهر - گروه استانها: شهرستان بروجرد به دلیل برخورداری از جاذبه‌های تفریحی، تاریخی و مذهبی هر ساله در فصول بهار و تعطیلات نوروز و تابستان پذیرای میهمانان و گردشگران فراوانی از سراسر کشور است.
مسافران و گردشگرانی که با عبور از بروجرد به سمت دیگر شهرهای کشور به ویژه جنوب، توقفی حتی کوتاه برای بهره مندی از مناظر بکر و تفرجگاه‌های این شهرستان خواهند داشت و با رفتن به دامان طبیعت دل انگیز این منطقه، خاطرات خوشی را ره آورد سفر خود خواهند کرد.
اغلب محورها و جاده‌های خروجی و حاشیه شهرستان بروجرد به روستاهای خوش آب و هوایی ختم می‌شود که زیبایی‌های آن در تمامی فصول سال چشم هر بیننده را به خود خیره می‌کند.
این در حالیست که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان آب و هوای شهرستان بروجرد، اقلیم این شهرستان و طول و عرض جغرافیایی آن هم ارز بسیاری از نقاط کشورهای اروپایی است.
سراب «کرتول» و رقص زیبای نشاط و طراوت
در میان این همه مواهب الهی تفرجگاه بکر سراب «کرتول» همچون نگینی سبز و آبی با عطر روحبخش گل‌ها و سبزه زارها پذیرای گردشگران و دوستداران طبیعت است، تفرجگاه سراب «کرتول» در دامنه کوه‌های «گرین» و در میان قلل زیبای «هیجده یال» و قله‌های نهاوند مانند «یال کبود» و «چل نابالغان» و «دره سیب» با پذیرایی از گردشگران بر خود می‌بالد.
همه ساله به واسطه ریزش فراوان برف در ارتفاعات این منطقه و آب شدن تدریجی برف در این منطقه، در فصل بهار و تابستان، رودخانه‌ای خروشان و زیبا در دامنه این کوه‌ها پدیدار می‌شود، طراوت و رقص سبزه‌های این منطقه از برکت خروش و جوشش این رودخانه است.
تفرجگاه سراب «کرتول» در ایام سال و روزهای تعطیل هفته و به ویژه نوروز آغوش سبز و زیبای خود را به روی خانواده‌های بروجردی و میهمانانشان باز و آرامش را برای گذران یک روز خوب در دامان طبیعت به آنها هدیه می‌کند.
تفرجگاه سراب «کرتول» یکی از مناطق زیبا و بکر بخش اشترینان است که برای تبدیل آن به یک منطقه زیبای گردشگری توجه ویژه مسئولان را می‌طلبد.
این منطقه پر آب و درخت یکی از زیباترین مناطق گردشگری با طبیعتی بکر، درختان کهنسال و آب زلال فراوان است که در فاصله ۱۸ کیلومتری شهر بروجرد در جوار روستای «توده زن» قرار دارد.
«ونایی»، دیار چشمه‌ها و رودخانه‌های پرآب
«ونّایی» نام روستایی بزرگ و آباد در شهرستان بروجرد در غرب ایران است، این روستا از توابع بخش اشترینان این شهرستان بوده و در ۱۲ کیلومتری شمال غربی شهر بروجرد در منطقه‌ای کوهستانی قرار گرفته است.
«ونایی» به عنوان یکی از بزرگترین و پرجمعیت‌ترین مناطق روستایی بروجرد، از کوه و قله مرتفع و شگفت انگیز از جمله «هجده یال»، «سه کوزان»، «والاش»، «برنجه» و «هیگره»»
برخوردار است.
«ونایی» در تنگه‌ای بین دو کوه بلند «برآفتاب» و کوه «گرین» قرار گرفته است و آب و هوایی کوهستانی دارد، زمستان‌های آن سرد و پربرف و تابستان‌های آن خنک و معتدل است.
جنوب «ونایی» را دشت کوچکی تشکیل می‌دهد که به دلیل وجود آب فراوان، کشاورزی در آن رونق دارد. وجود چشمه‌سارهای جوشان همچون سراب «سفید»، «دو روزنه»، «طوطیا» و سراب «پنبه» که از دامن کوه‌های این منطقه می‌جوشد و منبع اصلی آب شرب شهر بروجرد است، علاوه بر رونق کشاورزی، طراوت ویژه‌ای را با صدای دلنشین جویبارها در کنار عطر سبزه‌های بهاری و خنکی نسیم دشت‌ها در مقابل چشم گردشگران به تصویر می‌کشد.
رودخانه مهیج و خروشان «سیمره» که از تلاقی چشمه‌سارهای پرآب این منطقه تشکیل شده، گامی بلند را برای سیرابی دشت‌های جنوبی لرستان و پیوستن به رودخانه دز در خوزستان برداشته است، این روستا با جاده آسفالته به بروجرد و اشترینان و با جاده شنی به الشتر وصل می‌شود.
منطقه سرسبز و بکر روستای «ونایی» از جمله مناطق پر جاذبه بروجرد به شمار می‌رود که اغلب گردشگران و به ویژه دوستداران کوهپیمایی و کوهنوردی اوقات خوشی را در آن سپری می‌کنند، «ونایی» از مناطق گردشگری طبیعی بروجرد است و در فهرست روستاهای گردشگری استان لرستان قرار دارد، دارای یک قلعه تاریخی به شماره ثبت ملی ۱۱۲۲۴ و یک دهنه غار است. «ونایی» به خاطر سرچشمه‌های گوناگون، بیشه زارها و کوه‌های مرتفع از توان بالایی برای گردشگری برخوردار است.
با این وجود «ونایی» را در روزهای تعطیل هفته و ایام نوروز، بهار و تابستان خنکش بهتر از هر زمان دیگر می‌توان احساس کرد چرا که عمده خانواده‌های بروجردی به همراه مسافران و میهمانان خود از ساعات اولیه صبح راهی این منطقه شده تا با نشستن در کنار رودخانه و چشمه‌های پر آب آن، اوقاتی خوش را در خلوت طبیعت سپری کنند.
همچنین «ونایی» به عنوان زیستگاهی مناسب برای گونه‌های جانوری بومی منطقه محسوب می‌شود و جاندارانی همچون گراز، گرگ، روباه، خرگوش، موش صحرایی، کفتار، خدنگ و پرندگانی مانند حواصیل، کبک، خروس کولی و چنگر از جمله جانوران منطقه کوهستانی «ونایی» هستند.
پوشش گیاهی غنی این منطقه به ویژه در بهار طبیعت و تابستان همواره مورد توجه اهالی و گردشگران بوده چرا که رویش گیاهان معطر دارویی و خوراکی همانند پونه، بابونه، گون و میخک وحشی به وفور مشاهده می‌شود.
زیبایی مسحور کننده «گلدشت» و بوی باغ‌های سیب
منطقه درختی و سرسبز «گلدشت» بروجرد از جمله تفرجگاه‌های این شهرستان است که اغلب مسافران و گردشگران با نام و ویژگی‌های طبیعی این مکان به خوبی آشنایی دارند.
«گلدشت» یک دره و جلگه وسیع در دامنه کوه‌های سر به فلک کشیده زاگرس است که محدوده این منطقه از غرب تپه «چغای» بروجرد آغاز و تا «کپرگه» ادامه دارد.
«گلدشت» مشتمل بر چندین روستا است که روستاهای «فیال»، «شیخ میری»، «قلعه» و «کپرگه» بخش‌های مهم آن هستند، دسترسی به «گلدشت» از طریق جاده آسفالته به طول ۱۲ کیلومتر از غرب شهر بروجرد امکانپذیر است.
این دره آبرفتی حاوی چشمه‌ها و سراب‌های گوناگون است که آب آن ناشی از ذوب برف‌های قلل کوه «گرین» باعث روان شدن رودخانه‌ای دائمی در این ناحیه شده و به تبع کشاورزی و باغداری در این ناحیه سر سبز از رونق زیادی برخوردار شده است.
دو طرف جاده «گلدشت» بروجرد مملو از باغ‌های سیب است که در فصل بهار دیدن شکوفه‌های درختان چشم هر رهگذری را به خود خیره کرده و انتهای این باغ‌ها نیز به رودخانه پر آب «گلرود» ختم می‌شود.
«گلدشت» ناحیه ییلاقی شهروندان بروجردی به حساب می‌آید و ویلاهای زیبایی در گوشه و کنار آن دیده می‌شود و همچنین روستاییان خونگرم و امکانات تفریحی فراوان باعث شده تا این ناحیه به خصوص در ایام تعطیل شاهد حضور جمعیت زیادی از مردم بروجرد و مسافران و گردشگران باشد.
«گلدشت» منطقه‌ای است وسیع و روستاهای آبادی چون «شیخ میری» و «قلعه» در آن قرار دارند، سراب‌ها و چشمه‌های گوناگونی در این دره آبرفتی وجود دارد و آب ناشی از ذوب برف‌های قلل کوه «گرین» و کوه «میش پرور» باعث روان شدن رودخانه‌ای دائمی در این ناحیه شده که به تبع آن کشاورزی و باغداری در این ناحیه سرسبز از رونق زیادی برخوردار شده است.
نظر شما